Zanim rozpocznie się długo oczekiwanie zaćmienie epsilon Aurigae, zaćmieniu ulegnie inne koźlątko - zeta Aurigae. Zjawisko wystąpi w pierwszym kwartale 2009 roku.
Zeta Aur jest interesującym układem zaćmieniowym typu Algola.
Składnikem pierwotnym w układzie jest pomarańczowy nadolbrzym K4II o promieniu 200(S), masie 8(S) i temperaturze 3500 K. Składnikiem wtórnym jest niebieska gwiazda ciągu głównego B7V o promieniu 5(S), masie 6(S) i temperaturze 12500 K. Okres orbitalny wynosi 972.16 d (2.66 lat).
Tu jest obrazek pokazujący artystyczne wyobrażenie tego układu: http://www.daviddarling.info/images/Zeta_Aurigae.gif
Zaćmienie trwa 40 dni, w tym faza płaskiego dna aż 37 dni. Spadek jasności w zakresie wizualnym jest niestety mniejszy niż 0.3 mag (wg GCVS 3.70 - 3.97 mag). Z tego powodu a także z powodu bliskości jasnej eta Aur oraz oddalenia gwiazd porównania obserwacje wizualne są trudne ale możliwe. Na diagramie O-C z Atlasu Diagramów O-C (Suhora) jest 5 mimimów wyznaczonych wizualnie.
Oto mapka zrobiona w programie CdC:
Proponuję następujące gwiazdy porównania (jasności V z katalogu Tycho 2):
a = delta Aur = Tyc 1042-1, 3.72 mag (b-v = 1.00),
b = ni Aur = Tyc 2912-1835, 3.97 mag (b-v = 1.13),
c = 58 Per = Tyc 2054-1, 4.24 mag (b-v = 1.18 ).
Obserwacje prowadźmy w dobrych warunkach i gdy zmienna oraz gwiazdy porównania są powyżej 30 stopni nad horyzontem.
Stosujmy precyzyjnie uznane metody wizualnych ocen jasności i podajmy jasność z formalną dokładnością do 2 miejsc po przecinku.
Obserwujmy od teraz do końca kwietnia. Zobaczymy czy coś z tego wyjdzie?